Yazı : Halit Ömer Camcı
Fotoğrafçılık tüm cazibesine rağmen dünyanın en zor mesleklerinden bir tanesi. ‘Neresi zor’ diyenleriniz duyar gibiyim. Zordur evet. Bir savaş fotoğrafçısının, ölmemiş eve dönmüşse anlatacak çok şeyi vardır. Usta fotoğrafçımız Mehmet Demirci, Irak savaşında kafasından kurşunla hunharca öldürülen bir çocuğu gördüğünde elindeki makinayı yere fırlattığını, bu görüntüyü çekmektense saatlerce hüngür hüngür ağlamayı tercih ettiğini anlatmıştı çook sonra. Aynı şekilde Coşkun Aral’ın savaş, açlık, doğal felaketler, toplumsal bunalım anları ile ilgili fotoğraflarından oluşan fotoğraf albümüne koyduğu isim ‘sözün bittiği yer’ olmuştu. Sözün bittiği yer nerede, dersek; hali hazırda dünyanın birçok yerinde söz bitmektedir. İnsanların bir dolar (ve nihayet bir ytl) ile doyabildiği ülkelerde açlıktan kırılanları gördüğümüzde bazı şeylerin ters gittiğini fark etmiş oluyoruz. Dünyanın küçük mutlu kesiminde tamamen keyif ve eğlence olarak harcanan rakamların dünyanın büyük ve mutsuz bölümünde bir merhamet kırıntısı şeklinde dahi organize edilemediği bir dünya; sözün bittiği, fotoğrafçının ağladığı, şeridin koptuğu yer oluyor. Bir film izler gibi tv haberlerinde gördüklerimiz, bu dünyaya ait değil de bir fotoğraf sergisi için kurmaca olarak hazırlanmış(mış) kadar kanıksadığımız dergi dosyalarında gördüğümüz manzaralar, açlığın şu an ulaştığı yeri rapor etmekle beraber duyarsızlığımızı da ortaya çıkarıyor. Geldiğimiz muhteşem medeniyet seviyesine rağmen maalesef dünya hala aç. Hırsları peşinde kendi oburlukları için yaşayanların merhameti ile de açlık çözülecek bir problem gibi gözükmüyor. Ruhları obez büyük bir grup, yeryüzünün tamamına yenilecek yutulacak bir lokma gibi bakmaya devam ettikçe aç insanlar hep olacak.
Gezgin, kendi gözlemleme yeteneği nispetinde dünyanın hâlihazırdaki açlık durumunu rapor etmeye çalıştı. Nerde ne var, nerde ne yapılmalı, artık sözler nasıl bitmemeli.. Bunları araştırdı. Amacımız dünyaya karşı yükümlülüklerimiz olduğunu biraz daha fark ettirebilmek.
Karnı tok, ufku açık, geleceği aydınlık bir dünya vatandaşı olmak ümidiyle iyi Ağustoslar…
Gezgin Önsözler : 7. Sayı – Bu yazı 2007 yılının Ağustos ayında yayınlanan Gezgin dergisinin 7. sayısından alınmıştır.