Gezgin Dergi
Her gün geçtiğim bir yoldan daha erken geçmem gereken bir günde, aynı köprü altından geçiyordum. Her gün aynı saatte geçtiğim yerden daha erken bir saatte geçiyordum sadece. Gündoğumu ışığı, gölgeleri uzattıkça uzatıyordu. Zihnimizde çirkinliği çağrıştıran o köprü altında, ışığın bu kadar güzel oyunlar yapacağını tahmin edemezdim. Güne erken başlayanlar daha uzun izler bırakıyordu.
Yazı ve Fotoğraf : Zübeyir SÜĞLÜN
O esnada duvar benim için bir sahne halini almıştı. Sadece sahneden geçen oyuncular birbirinden farklıydı. Her geçen insanın farklı bir hikayesinin olması ve aslında geçenlerin farklı hikayeler olduğunu düşünmek beni heyecanlandırıyordu. Bir sonraki geçecek kişiyi daha da merakla bekler oldum. Acaba bir sonraki karede nasıl bir hikaye beni bekliyordu? Işık hızla değiştiği için seçici davranacak zamanım yoktu. O gün birçok kare aldım. Bunların arasından en çok sevdiğim üç kareyi ayırdım. Onlardan birisini sizinle paylaşmak istiyorum. Bu arada bu fotoğrafı çekmek için işe geç gitmem gerekti. İşi fotoğraf çekmek olan birisinin, fotoğraf çektiği için işe geç kalması ne derece masum bilemiyorum.
Köprü altından o gün bir soruyla ayrıldım: Bir sonraki gün aynı yoldan yürürken, hala aynı kişi olarak yürümek bizi huzursuz etmeyecek mi?
GEZGİN’İN GÖR DEDİĞİ : IŞIĞIN İZİNDE – Bu yazı 2015 yılının Haziran ayında yayınlanan Gezgin dergisinin 100. sayısından alınmıştır.
