Gezgin Dergi
Hayatın karmaşasından yüzünüzü biraz çevirmek, nefes almak istediğinizde yada beyninizde biriken görüntüleri akıtmaya ihtiyaç duyduğunuzda elinize almalısınız fotoğraf makinesini… Ona özenle bakmalı, incelikle davranmalısınız. Ayrı bir dünyadır fotoğraf. Vizöre dayadığınızda gözünüzü daha farklı bakarsınız bu renkli aleme. Önünden yüzlerce kez geçtiğiniz halde fark edemediğiniz detayları görürsünüz. İdris Esen’in izler fotoğrafıyla arabanın kar üzerinde geçerken bıraktığı izi görür şaşırır yada Haluk Ceylan’ın merdivenlerini görünce fark etmediğiniz estetiğe üzülürsünüz.
Yazı: Hülya OKUYUCU
Fotoğraf anlık yaşadığınız hüzün mutluluk gibi duyguları ölümsüzleştirirken savasın yoksunluğun korkunun acizliğin acısını da gözler önüne serer. Buna en güzel örneklerden biri Vietnam savaşının dehşetini belgeleyen Huynh Cong Ut’un fotoğrafıdır. Askerlerden kaçan masum çocukların çığlıkları fotoğrafın dışına çıkar ve kulaklarınıza ulaşır adeta. Fotoğraf anı durdurmaktır ama bu anı durdururken önemli olan fotoğrafı izleyenlere aynı duyguyu aktaracak şekilde kadrajlamak ve sadeleştirmektir.
“Fotoğraf aşk, fotoğrafçı aşıktır” diyerek anlatmıştık hislerimizi grup olarak davetiyemizde. Çünkü biz fotoğraf âşıkları sanal ortamda birbirimizi bulmuş aynı aşka sahip olmanın sevincini paylaşmıştık. Biriktirdiğimiz arşivimizi paylaşmaya başlamıştık bile… Çünkü kendimizi anlatmanın en iyi yolunun fotoğrafa bakışımız olduğunu biliyorduk. M. Tayfun Karabağ‘ın teknik bilgilerinden yararlanarak kendimizi geliştirmeye koyulduk. Şaşkınlıkla dinliyordum öğrettiklerini O anlattıkça teknik bilgileri öğrendikçe emek verilmesi gereken bir yola girdiğimi anlıyordum.
Fotoğraf sevgisi ve paylaşma isteği bizi buluşturmuştu. şimdi sevgimizi yayma, sanatın inceliğini öğretme, hissettiğimiz dünyayı ve dilimizin ucunda biriken cümleleri aktarma zamanıydı. İşte Gafot bu amacın, emeğin, sancının çocuğuydu. Farklı işlerden, farklı hayatlardan insanların buluştuğu grubumuzda: Abdurrahman Koçak, Ahmet Tepe, Ayşegül Yüncü, Bülent Teymur, Burak Bozbaş, Erhan Gür. Fatma Görgüç, Haluk Ceylan, Hülya Okuyucu, İdris Esen, Levent Karabulut, Metin Diken, Metin Karadağ, Mehmet Sürmeli, Murat Güreş, Müslüm Yaşargün, Refik Özseven, Şebnem Kanlı, Şeyda Karabulut, Utku Mersinli, Ümit Doğan gibi birçok fotoğraf dostu yer almaktadır. Fotoğrafa gönül veren bu insanlarla Büyük Şehir Belediyesi Devlet Tiyatrosu Fuayesi’nde açtık ilk sergimizi. Büyük Şehir Belediye Başkanı Asım Güzelbey ve ünlü Tiyatrocu ve oyuncu Tülin Oral’ın açılışıyla Karma fotoğraflarımızı paylaştık meraklı izleyen bakışlarla. Destekleyici övgü dolu cümleler yüreklendiriyordu bizi. Çocuğumuz yürümeye başlamıştı ve onu durdurmak mümkün değildi artık. Ardından geziler başladı sonra bireysel ödüller… M. Tayfun KARABAĞ’ın Almanya Frankfurt’ da ki kişisel sergisi ve ardından gelen kitabı, İdris Esen’in ‘’İleri marş’’adlı fotoğrafının ulusal başarısı, Metin Diken’in ve Metin Karadağ’ın fotoritim dergisindeki yazıları, Ümit Doğan’ın fotoğrafının ulusal dergilerin kapaklarını renklendirmesi, Utku Mersinli’nin Rotary Klubü 2430. Bölge Fotoğraf yarışmada aldığı 2. ve 4. lük ödülü… Gurubumuzun başarısı olarak heyecanla takip ediyor gurur duyuyorduk. Ardından çocuklar için fotoğraf eğitimi verdik ve çektikleri fotoğraflarla yarışma ve sergi düzenledik. Kazandıkları fotoğraf makinesiyle ne de mutlu görünüyorlardı. Küçücük kalplerine fotoğraf sevgisinin konması mutlulukların en güzeliydi. Fotoğraf sevgimizi duyan Prof. Dr. Sabit KALFAGİL, Yrd. Doç Dr. Beyah Özdemir ve ismini sayamayacağım İstanbul, Ankara ve İzmir’den gelen fotoğrafçı misafirlerimizi ağırlamak, söyleşiler yapmakta güç veriyordu bize. 3 Eylül de kutladığımız 1. Yaşımızın ardından 15 Ekim 2007’de SANKO Sanat Galerisinde 2. sergimizi de açtık. Kokteylle açılan sergimize katılan basın ve misafirlerimizin beğenileri başarımızın kanıtıydı.
Fotoğraf emektarı olmaya aday, fotoğraf sevdalısı bir aile olmuştu gafot. Her haykırışını deklanşöre basarak duyuran bir grup.ışığımızı, yaşadığı çalgın ardında eksik yasayan çocuklara, teknolojiye yenilmeden mesleğini sürdüren ustalara çevirdik çoğu zaman.bazende dokunma hissi veren şeffaf şelalelere attık kendimizi.güneşin batışını hüzünle izleyen gemileri izleyip atların asaletinde aradık ışığımızı.
Fotoğraf, hayata aynı yönden bakmaktan vazgeçip aşağıdan yukarıdan ama hep farklı olarak bakmaktır. Bizde hayata daha umutla ve mutlulukla bakıyor ve daha da büyüyüp sevgimizi paylaşma dileği taşıyoruz…. sizde hayatı ışıkla boyamaya var mısınız?
Hayat bir anlığına sustu ve durdu zaman
Durdu tüm büyümeler, tüm eskimeler
Doyumsuz tatlar için acıktık birlikte
Kana kana içmelere susadık
İhmallerin ihtimaliydi tüm ihlâller
İhmal edilmiş ihtimal masallara yol aldık
Kâinat bir gözbebeği kadardı şimdi
Biz o gözbebeğinde,
Sevabına değişemeyeceğimiz günahlar aradık
Biz ki Gafot, yani birlikteliğin her şekli
Gölgeler içinde bir ışık huzmesi çeldi de aklımızı
Fark edilmeden ama fark ederek
Kimsenin olmadığı kadar bizim olan tabiatı seyre daldık
Şimdi sert iklimlerin yumuşak tenini okşuyor rüzgâr
Eksik yaşanmışlıklara vuruyor tüm saatler
Zaman yanlış hesaplanmış bir dört işlem,
Demem o ki
Herkesin sessizce bildiğini bağırarak söylemekti bir objektiften bakmak
Birinin bağırarak bilmediğini sessizce bilmekti belki de
Engin kıyıları
Bitmez tükenmez semayı kadrajlara sığdırmak ya da
Kadrajlardan sonsuz semalar,
Engin kıyılar yaratmaktı bir objektiften bakmak
Kır çiçeklerinin kokusunu veya
Suyun sesini görmek
Lâl yaşamlardan geveze yaşamlara sızmaktı.
Fotoğraf, aşktı
Fotoğraf emek ve sevgiyse,
Sevgilerimiz, nedenlerimiz ise
Nedenler tarihse ve tarih tekerrürse
Biz en büyük denden’iz tüm tekerrürlere
Sema Okuyucu Kasım’07 Isparta
Işığa Koşanlar – Bu yazı 2007 yılının Aralık ayında yayınlanan Gezgin dergisinin 11. sayısından alınmıştır.
