Nereye Gidilir / Mardin

Yazı da güzeldir Mardin’in kışı da. Gerçi kış oraya karakteristik bir uğrayış yapmaz. Şehir güneyden hep ılık rüzgarlarla beslenir. Bir de bir dağa sırtını dayamış olamanın verdiği bir özgüveni vardır Mardin’in. Toprak renkli taşlardan yapılan evler ışığı da emer ve saklar. Yaz geldiğinde de bir klima sistemi ile sokaklar arasında bir rüzgardır eser gider. Mardin’de yolcu olmak da şehrin sakini olmak da güzeldir. Orada bir gece geçiren de artık oralıdır. Ömrü boyunca şehirden çıkmayan da. Doğunun gizemi, ekvatorun sıcaklığı, toprağın ‘hüsnü kabulü’, geçmişin güngörmüşlüğü Mardin ziyaretçisinin ilk karşılayanlarıdır.

Görülecek çok şeyi vardır Mardin’in. Sırtını dayadığı dağ bunlardan ilkidir. Bence şehri önce dağdan başlayarak, yukardan aşağı inerek gezmek gerekir. Zinciriye Medresesi’ni zirve sayıp adım adım aşağı inmek, tarihin koridorlarında gezinmek gibi olacaktır. Zinciriye Medrese’sinden aşağı şehri ikiye bölen caddeye indiğinizde yol sizi Ulu Camiye çıkaracaktır. Ulu camii, Anadolu’da her şehirde Selçuklu dönemi geleneği olarak şehrin merkez camii olarak adlandırılan ve genellikle Cuma namazlarının tüm şehir halkı tarafından burada eda edildiği camilerdir.

Ulu camide ulu bir zaman geçirdikten sonra yolunuz şehrin Diyarbakır tarafına yönlendiğinde geniş bir meydana gelecektir. Burada Mardin Müzesi’ni görebilirsiniz. Biraz daha ileride Süryani Kadim Kırklar kilisesini bir sokak aralığından ziyaret edebilirsiniz. Mardin farklı dini inanışlar paralelinde, sanatsal açıdan da tarihi değeri olan camiler, türbeler, kiliseler, manastır ve benzeri dini eserler barındırmaktadır. Mardin, İpek Yolu güzergahında olup, ilde beş han ve bir kervansaray da mevcuttur.

Mimari, etnografik, arkeolojik, tarihi ve görsel değerleri ile bugüne gelen şehirde betonlaşma adına yapılan tahribat geçtiğimiz aylarda alınan bir kararla nihayet önlenmeye başlanmıştır. Klasik Mardin’i, bin yılların şehrini yine eski yüzü, vakur duruşu ile görmek isterseniz orada, yakında duruyor ve sizi bekliyor.

Nereye Gidilir / Mardin – Yazı: Nurya Çakır  Fotoğraflar: Halit Ömer Camcı