Gezgin Dergi
Elazığ denince ilk akla gelen şeylerden biri şüphesiz Çayda Çıra’dır. Dünyaca bilinen bu oyun bu şehrin turistik açıdan önemini arttırmıştır.
Yazı: Ayşe Saliha Bayrak Fotoğraflar: Halit Ömer Camcı
Çayda çıra yanıyor Hanım nanay vay nanay Nanay güzel nanay Nanay gülüm nanay
Elazığ denince ilk akla gelen şeylerden biri şüphesiz Çayda Çıra’dır. Dünyaca bilinen bu oyun bu şehrin turistik açıdan önemini arttırmıştır.
Elazığ’da M.ö. 2000’lere dayanan geçmişinin izleri, sanki bir zaman makinesiyle yolculuk yapıyormuşsunuz hissi verir. Malazgirt Zaferi (1071)’ nin ardından 1085’te Türklerin eline geçmiş. Adı Mamuret-ül Aziz, El’aziz, El’azık’dan sonra Elazığ olmuş.
İlçeleri: Elazığ Merkez, Ağın, Alacakaya, Arıcak, Baskil, Karakoçan, Keban, Kovancılar, Maden, Palu ve Sivrice. Elazığ halkına ise Gakgoş denmekte. Tarihi Harput şehrinin güneydoğusunda bulunan Harput Kalesi, Urartular döneminde inşa edilmiş. Süt kalesi diye de anılıyor. Bunun sebebi yapımında su değil de süt kullanılmış olması. Harput’taki Buzluk Mağarası tam bir doğa harikası. Jeomorfolojik yapısından ötürü mağara, yazın soğuk, kışın ise ılık. Elazığ’ın ikinci buzluk mağarası ise Mastar Dağı’ndaki mağara. El değmemiş bu güzellik kesinlikle görülmeye değer.
Ve elbette, Keban barajı… Manzarasına doyulamayan Keban Barajının kurulmasından hemen sonra oluşan Çırçır Şelalesi, bilinen en genç doğal şelale. Civarına kurulan alabalık tesisleri ise mola vermek için en ideal mekanlar. Türkiye’nin en derin gölü olan Hazar Gölü, Elazığ’a 22 km uzaklıkta. Gölde bulunan batık şehir, Kilise Adası civarından başlıyor ve Sivrice’ye kadar uzandığı düşünülüyor. Sivrice’de ise kış sporlarının hızla gelişmekte olduğu Hazar Baba Kayak Merkezi var. Elazığ’ın meşhur Ağın kaplıcasının yanında, termal turizm açısından önemli başka kaplıcalar da bulunmakta.
Kısacası Elazığ da gezginler için olmazsa olmaz bir şehir. Mutlaka gezilmeli, görülmeli. Çayda Çıra Oyunu ve Kürsübaşı programı izlenmeli.
Ayda yılda yanıyor Hanım nanay vay nanay Nanay güzel nanay Nanay gülüm nanay
Bu yazı 2012 yılının Aralık ayında yayınlanan Gezgin Dergisi’nin 70. sayısından alınmıştır.
